Czy po 19:00 można nazbierać grzybów? A jakże jeśli tylko sypią, a sypią, to pewnie, że można.
Dopóty jest jeszcze widno można znaleźć cudowne czerwone dębowe maluszki:
O zmierzchu można znaleźć już trochę większe:
A 10 minut po zachodzie słońca można znaleźć przepiękne koźlarze pomarańczowo-żółte, które na noc chowają się pod paprocie 😉
Tak więc śmiało można i wieczorem pokozaczyć:
Jak by było mało wrażeń z kometą las zeserwował mi wspaniały wysyp koźlarza pomarańczowo-żółtego. Takie widowisko też nie należy do codziennych.
25 koźlarzy pomarańczowo-żółtych w jednym miejscu pod i dookoła 3 młodych świerków. Ekstremalne doznania.
A na dróżkach małe śliczniutkie koźlarze czerwone dębowe.
które z biegiem czasu i wzrostem przyjmują niewiarygodne ubarwienie.
A na okrasę kilka równie pięknych koźlarzy grabowych:
Oj natura w ostatnich dniach wystawiła mnie na próbę emocjonalną. Próbę wytrzymałości na ciśnienia. Dałem radę 😉
Czwarta próba odpowiedzi na pytanie jak szybko rosną grzyby. Tym razem wybór padł na koźlarze pomarańczowo-żółte, na których 2 młodych osobnikach ustawiłem kadr fotopułapki. Tradycyjnie interwał czasowy 1 h i rejestrujemy.
W trzeciej dobie obserwacji koźlarze zostały zaatakowane przez pomrowa wielkiego:
Jednakże pomrowy odpuściły. Widocznie koźlarz pomarańczowo-żółty im nie pasuje 😉
Koźlarze rosną dalej, tzn jeden rośnie a drugi wegetuje.
Na początku czwartej doby eksperymentu koźlarze zniknęły. Wszystko wskazuje na to, że po precyzyjnym cięciu stalowego ostrza. Tak więc to już czwarta próba zakończona połowicznym sukcesem.
Zachęcony wczorajszymi fajnymi czerwonymi maluchami dzisiaj postanowiłem zrobić zwrot w kierunku koźlarza czerwonego.
I to był strzał w 10-kę. Trafiłem na niesamowicie urokliwe osobniki:
Jednakże czerwonym dębowym maluchom też nie można odmówić urody:
Ukłony skierowałem również w kierunku pomarańczowożółtego, który to ukłony odwzajemnił 😉
Wracałem oczywiście przez podmokłe grabiny,
Gdzie czekały na mnie grabowe cuda.
Tak więc weekend pod znakiem kozaków tzn kozacki weekend:
Mija kilka dni i w świecie grzybków lekkie przetasowanie. Koźlarze pomarańczowożółte constans.
Zaczynają ochoczo wyskakiwać na leśnych dróżkach moje ulubione koźlarze czerwone dębowe o przepięknych przebarwieniach trzonu:
A koźlarze grabowe również constans czyli sypia, sypią i jeszcze raz sypią:
Natomiast apogeum osiągają pieprzniki jadalne czyli po prostu kurki:
Spotkałem kilka stanowisk wręcz z niewyobrażalnami ilościami.
Można byłoby je tam kosą kosić lub skubać całymi godzinami a i tak w zasięgu wzroku pojawiały się kolejne miliony kurek.
